Celebrar o Venres Santo no cárcere ten unha resonancia moi especial. Significa entrar en comuñón co “preso máis famoso da historia”, unidos aos nosos irmáns e irmás presos, Iglesia no cárcere.
Desde a súa mesma orixe, a Igrexa sufriu o cárcere e acompañou os privados de liberdade. Loita por romper todas as cadeas, sexan estas a violencia ou as adiccións, a exclusión social, as fronteiras inhumanas ou o prexuízo.
O baleiro de Deus e a ausencia de esperanza. Hoxe presídenos un signo poderoso: un instrumento salvaxe de tortura convertido nun símbolo de amor. Desde o cárcere de Teixeiro, desde todas as prisións, alí onde un ser humano sofre ou se lle nega a súa dignidade, hoxe, Venres Santo renace a esperanza.
J.G.R.