Cornazo rende homenaxe ao seu gran benefactor no centenario da súa igrexa parroquial rende homenaxe ao seu gran benefactor no centenario da súa igrexa parroquial

Cornazo viviu onte unha xornada cargada de memoria e gratitude. Ás 19:00 horas de onte  domingo, a parroquia vilagarciá celebrou unha misa solemne para conmemorar o centenario da súa igrexa parroquial, un templo que foi inaugurado o 14 de xuño de 1925 e cuxa existencia se debe, en gran parte, á xenerosidade dun veciño ilustre: Agustín Romero.

A cerimonia estivo presidida polo arcebispo de Santiago, monseñor Francisco José Prieto, e congregou a numerosos fieis e veciños que quixeron render tributo ao home que, tras emigrar a Uruguai e prosperar como empresario, regresou á súa terra para dedicar a súa fortuna ao desenvolvemento de Cornazo.

O acto, organizado polo consello pastoral de San Pedro de Cornazo e o sacerdote Manuel Couceiro Cachaldora, serviu non só para celebrar a efeméride relixiosa, senón tamén para honrar un legado que segue moi presente na vida cotiá da comunidade.

Agustín Romero naceu en Cornazo en 1846 e emigrou sendo apenas un neno. En Uruguai alcanzou un notable prestixio, chegando a presidir a Cámara de Comercio de Montevideo e emparentar coa familia do presidente da República, Máximo Tajes. Con todo, nunca esqueceu a súa aldea natal. En 1917 regresou a Vilagarcía co firme propósito de mellorar a vida dos seus veciños.

A súa acción máis emblemática foi o financiamento da nova igrexa parroquial, que substituíu ao antigo edificio precario e converteuse no corazón espiritual da parroquia. Pero a súa xenerosidade foi moito máis alá: promoveu a construción de camiños, unha escola para cen alumnos, un sistema de abastecemento de auga, a ampliación do cemiterio, vivendas para familias sen recursos e mesmo unha agrupación local da Cruz Vermella.

Romero faleceu en 1929 e, segundo o seu desexo, foi enterrado na igrexa que axudou a levantar, co sepulcro orientado cara a América, nun xesto simbólico que resume toda a súa vida.

Onte, un século despois da inauguración do templo, Cornazo volveu pronunciar o seu nome con emoción. A súa casa, situada a escasos metros da igrexa, aínda se conserva; unha avenida leva o seu nome; e un busto na entrada do templo lembra o seu rostro sereno e xeneroso.

A misa deste domingo non só foi un acto relixioso, senón unha afirmación do vínculo entre pasado e presente, entre unha comunidade agradecida e un home cuxa memoria segue iluminando o camiño.