Español
Galego
- O arcebispo lembra na Festa da Translación do Apóstolo que “estamos chamados a ser construtores da sociedade segundo ou plan de Deus”
- Pide non aceptar “designios de morte” e manifestar “con claridade a dignidade de todo ser humano”
“No limiar do Ano Santo Compostelán 2021, celebramos esta festa tan propia nosa como é a Translación do Apóstolo, que fortalece a esperanza cristiá, non como simple espera senón como realidade dinamizadora da vida en circunstancias fáciles ou azarosas como as que estamos a vivir, buscando deixar o sinal cristián en favor dunha civilización que axude ao desenvolvemento integral da persoa”. Así se expresaba hoxe monseñor Julián Barrio na súa homilía da Festa da Translación. Nela, destacou o valor do seguimento de Cristo para construír unha sociedade con referentes éticos, á vez que convidou a vivir estes momentos con solidariedade: “No medio da crise humanitaria e sanitaria que nos afecta, a distancia social aconsellada ha de acrecentar a proximidade do corazón”, dixo. Monseñor Barrio afirmou, ademais, que “non debemos ser meros espectadores, estamos chamados a ser construtores da sociedade segundo ou plan de Deus, superando odios e rexeitando todo tipo de violencias, non aceptando designios de morte e manifestando con claridade a dignidade de todo ser humano”. O arcebispo rogou, tamén, “por unha celebración chea de froitos espirituais do Ano Santo compostelán” e “pola santificación da familia a fin de que realice a súa misión de coidar e educar vos seus fillos en liberdade e tranquilidade”.
Coa celebración da Eucaristía na Festa da Translación, a Catedral de Santiago volvía abrir as súas portas ao culto público despois das obras de restauración. A tradicional Ofrenda Nacional desta festa xacobea correspondeu nesta ocasión ao presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, quen actuou como Delegado Rexio. En resposta á súa invocación ao Apóstolo, o arcebispo compostelán sinalou que “o testemuño do Apóstolo Santiago é unha proposta cargada de significado que lle levou a beber o cáliz do Señor: a participar na súa sorte. A súa referencia comprométenos a non terxiversar a fe diluíndoa en categorías puramente racionais ou naturalistas. Para o cristián a vida é Cristo”.
Monseñor Barrio explicou que “este convencemento guíanos cando a nosa existencia discorre na inseguridade cuxas raíces son profundas e que se manifesta nas nosas incertezas e desconfianzas. Considérase que á marxe de Deus a persoa pode conformarse ao seu gusto nun proceso de deconstrucción que comporta un empobrecemento espiritual e a perda do sentido da vida, sen darse conta de que a fe en Deus achega claridade e firmeza ás valoracións éticas”. Tras lembrar que a salvación provén de Deus, o prelado indicou que a fe axuda a afrontar “a realidade de cada día” e engadiu que “é necesario coidar tamén a saúde espiritual, saíndo de nós mesmos para vivir a solidariedade e a comuñón co próximo”.
Vivir na esperanza
O arcebispo instou os presentes a vivir na esperanza da mensaxe cristiá, unha certeza que dá sentido á existencia a pesar das dificultades: “A persoa busca sempre remedios aos seus males, sobre todo a aqueles ante os que sente impotente, agarrándose a toda esperanza. Pero Cristo, Palabra da vida, non é o curandeiro de última hora ao que recorrer. A grandeza das curacións obradas por El non está no que se ve e obra exteriormente senón no que significa e promete. A curación da muller enferma e a resurrección da filla de Jairo significan que Deus tomou na súa man a sorte do home, manifestándose como quen fai triunfar a vida e preserva a existencia das súas criaturas, non eliminando as enfermidades e a morte senón reconducíndoas á gloria da vida eterna, tan bellamente percibida no Pórtico da Gloria e na restauración da nosa Capela Maior”, asegurou.
Na homilía, o arcebispo de Santiago lembrou que “toda ideoloxía párase ante o límite escuro da morte (Rom 8,35) pero nós sabemos que somos de Deus na vida e na morte. A crise de fe desemboca nunha crise de esperanza”. E engadiu que “non momento que estamos a vivir, despois de que a pandemia do coronavirus nos fixo a todos conscientes do fráxiles e vulnerables que somos, de canto dependemos do que sucede, estas palabras destacan cunha evidencia renovada e dramática debido ao seu alcance”.
Monseñor Barrio finalizou a súa homilía poñendo sobre o Altar “co Patrocinio do Apóstolo, a vosa ofrenda, Excmo. Sr. Delegado Rexio, tendo en conta as intencións dás Súas Maxestades e dá Familia Real, dúas nosos gobernantes estatais, autonómicos e locais, dás familias que choran a perda dúas seus seres queridos pola pandemia ou outras causas e de todos vos que formamos vos distintos pobos de España, de xeito especial dous queridos fillos desta terra galega. Encomendo ao amigo do Señor esta querida Arquidiocese Compostelá para que asuma ou compromiso de transmitir ou legado da fe”.
