O arcebispo de Santiago ordenou o novo bispo de Tui-Vigo, mons. Antonio Valín

Esta mañá tivo lugar na Catedral de Tui a ordenación episcopal do novo bispo desta diocese, mons. Antonio Valín, á que asistiron, entre outros, ademais do arcebispo ordenante mons. Francisco Prieto, o cardeal Blázquez, o nuncio da súa Santidade, os bispos das Dioceses galegas e as próximas de Braga, O Porto e León. Tamén acudiron as autoridades principais da Xunta de Galicia, os concellos da Diocese, particularmente de Tui, e de Ribadeo —de onde procede o novo bispo—, así como autoridades civís e militares que teñen xurisdición e presenza no territorio diocesano.

Mons. Luis Quinteiro, agora bispo emérito da diocese de Tui-Vigo, expresou, ao comezo da cerimonia, que a persoa e o ministerio de D. Antonio «son para nós o sinal da predilección de Deus. O Señor falaranos a través das súas palabras, dos seus xestos e de todo o seu ministerio episcopal». Ademais, agradeceu, infinitamente, a axuda recibida durante o seu episcopado, así como a fidelidade ao Evanxeo, subliñando que «con todos vós e en comuñón co novo pastor, D. Antonio, seguiremos xuntos no servizo gozoso do Pobo de Deus que dá vida e alento a esta diocese de Tui-Vigo».

Pola súa banda, o arcebispo compostelán, mons. Francisco Prieto, expresou que «somos chamados, vocacionados, a camiñar xuntos, guiados polo Espírito». Así, compartiu un desexo a modo de empeño pastoral: «procuremos deixar atrás vos refuxios das rutinas que nos acomodan ou os fundamentalismos de calquera signo que nos atrincheiran e nos cegan. Non deas, non deamos espazo ao momento das queixas, ou dous resentimentos, senón, máis ben, a preguntarnos estas dispostos a mirar ou futuro en clave de Evanxeo». Nesta liña, insistiu en que «temos unha tarefa común coa sociedade na que habitamos: construír xuntos espazos de convivencia e humanidade».

Antes de dar por concluída a celebración, mons. Antonio Valín, xa bispo de Tui-Vigo, expresou que «só a urxencia da caridade é a que crea a civilización do amor, a que nos fai vivir na alegría, recuperar a esperanza e facernos medrar na ilusión. Necesito que soñedes comigo deste xeito, necesítovos a todos e todas neste empeño, e que nunca nos cansemos de soñar. Así faremos mellor camiño xuntos, apoiándonos, alentándonos». Tamén, agradeceu a asistencia de todos as presentes —autoridades civís, militares e eclesiásticas, medios de comunicación, así como fieis das diocese tudense e mindoniense—, que «fala de comuñón, de fraternidade, de ilusión. Vendo isto, xa me sinto na casa, en familia», subliñou o prelado.