En la Solemnidad del Corpus Christi, mons. Francisco Prieto subraya que “la Eucaristía es vida y la vida es Eucaristía”

  • O arcebispo de Santiago chama a vivir o Corpus como un compromiso de amor encarnado que se traduce en fraternidade, xustiza e servizo ao prójimo
  • «O amor que se fai pan»: O arcebispo de Santiago chama a vivir a Eucaristía como compromiso cos máis necesitados no Día do Corpus

O arcebispo de Santiago, monseñor Francisco José Prieto Fernández, presidiu este domingo, 22 de xuño, as celebracións do Santísimo Corpo e Sangue de Cristo, a festa do Corpus Christi, na Coruña e en Santiago de Compostela.

Na cidade herculina, o arcebispo celebrou a Eucaristía na Igrexa de San Xurxo ás 11:30hs. A continuación, desenvolveuse a tradicional procesión co Santísimo ata a Colexiata e posterior bendición.

Xa pola tarde, ás 19:30 h, en Santiago, don Francisco presidiu a celebración da Eucaristía na Catedral de Santiago de Compostela, realzada polos cantos da Escolanía da Catedral.

O prelado compostelán lembrou que o Corpus é moito máis que unha conmemoración ritual. É, dixo, “memoria viva de Cristo crucificado e resucitado”, pero tamén un “desafío de coherencia” para quen participa da Eucaristía: “A Eucaristía comprométenos (…). Temos que unir nunha coherencia que a graza sostén altar, sagrario e vida”.

Acompañado polo arcebispo emérito mons. Julián Barrio, polo bispo de Socorro e San Gil (Colombia) mons. Luis Augusto Campos, o vigairo de Pastoral Javier Porro Martínez, membros do cabido catedralicio, sacerdotes e unha gran asemblea de fieis, monseñor Francisco Prieto afirmou en que a comuñón con Cristo non pode separarse da comuñón cos máis fráxiles: “Comungamos a Cristo para comungar co irmán. Recibimos a Cristo para recibir e acoller o irmán”.

O Corpus: un amor que se entrega e se mostra

Co eco do Evanxeo de san Lucas resoanso aínda no templo, o arcebispo sinalou que aquel mandato de Xesús aos seus discípulos —“Dádelles vós para comer”— segue sendo unha interpelación actual, urxente e transformadora. “Que pide o amor se non ser amado? E que pide o amor se non ser non escondido, senón mostrado?”, preguntou ao comezo da súa homilía, subliñando que a fe cristiá non pode quedar encerrada no templo, senón que debe percorrer as rúas, ser visible e tocar a vida concreta das persoas.

Neste sentido, explicou, o Corpus non é só adoración, senón tamén misión. “Hoxe sairemos despois da celebración da Eucaristía polas rúas da nosa cidade de Santiago, mostrando ese amor que se dá e que se entrega, ese amor que nos pide tamén ser correspondido (…). Un amor que se fai pan compartido para a vida do mundo”.

Eucaristía: mesa de fraternidade, escola de amor

Nun mundo “onde se conxugan dunha maneira tensa luces e sombras”, marcado por conflitos, guerras, migracións forzadas, violencia estrutural e pobreza, o arcebispo fixo unha chamada a non vivir con indiferenza nin medo. Fronte á tentación do egoísmo, propuxo unha espiritualidade eucarística encarnada, centrada no outro: “A Eucaristía é escola onde aprendemos a amar o próximo, porque aprendemos no amor sen medida”.

Para monseñor Prieto, celebrar a Eucaristía implica comprometerse activamente coa dor do mundo, responder os desafíos dunha sociedade que clama xustiza e solidariedade. “Se comungamos con Cristo, comungamos con ese proxecto que é o Reino de Des. Se dicimos crer na vida eterna, cremos xa anticipando nesta vida ese compromiso pola xustiza definitiva que Deus nos ofrece”.

 

A liturxia do Corpus, segundo o arcebispo, debe levar os cristiáns a unha actitude profundamente samaritana: “No camiño e no peregrinar da vida poñerase entre nós sempre esa opción: ou nos detemos con rostro e proximidade samaritana, ou pasamos de longo con rostro indiferente”.

Cáritas: rostro visible do amor da Igrexa

A celebración do Corpus vívese tamén, tradicionalmente, como o Día da Caridade, unha xornada que subliña o compromiso social da Igrexa e o labor silencioso de tantos homes e mulleres ao servizo dos máis vulnerables. Neste contexto, o arcebispo dedicou un momento especial da súa homilía para expresar a súa gratitude a todos os que fan posible a acción caritativa de Cáritas na Arquidiocese.

“Grazas aos que están aí —afirmou—, os que formades parte deses equipos de traballo, profesionais, voluntarios, partindo e repartindo, escoitando, acollendo, acompañando, sostendo… sendo ese rostro samaritano”. E engadiu: “Cáritas é comunidade que se achega aos feridos e esquecidos, encarnando a caridade que nace da Eucaristía”.

O prelado puxo exemplos concretos dos retos actuais: guerras afastadas pero non por iso alleas, conflitos sociais próximos, nenos maltratados, mulleres esquecidas, migrantes que buscan unha oportunidade con dignidade e xustiza. “Como estamos a construír o noso mundo?”, preguntou. E engadiu: “A Eucaristía é facer noso aquel que é pan para que a nosa vida fágase pan compartido”.

Un Corpus xubilar: esperanza e reconciliación

Este ano, ademais, a solemnidade do Corpus celébrase no contexto do Ano Xubilar extraordinario convocado baixo o lema “Peregrinos da esperanza”, o que deu á mensaxe do arcebispo un ton aínda máis esperanzado: “Miremos ao mundo desde a Eucaristía con esperanza (…). Porque na cruz fomos reconciliados e na Eucaristía renóvase esa reconciliación”.

Esa esperanza, asegurou, non nace dunha evasión, senón dunha certeza: “O Señor non nos deixa sos. Nútrenos, aliméntanos e sostennos”. E pediu aos fieis que a súa participación na Misa non sexa unha paréntese, senón un impulso para vivir co corazón próximo e a mirada aberta.
Procesión do Corpus: fe que camiña
Tras a Eucaristía, e como é tradición, o Santísimo Sacramento foi levado en procesión polas rúas do centro histórico de Compostela. O percorrido incluíu A Quintana, Conga, rúa Nova, Toural, rúa do Vilar e Praterías.
Ao concluír a solemne procesión eucarística, e tras impartir a bendición desde a Praza das Praterías, monseñor Francisco Prieto Fernández, agradeceu a participación de todos os fieis e lembrou o sentido profundo do Corpus Christi: “Da mesa do altar á mesa da vida, das naves da nosa catedral e das nosas igrexas aos soportais e as rúas da nosa cidade. É así como o amor da Eucaristía, ese amor de Cristo entregado, quixo e quere habitar no corazón de todos e de cada un de vós”.

O arcebispo tamén se referiu aos anhelos, temores e realidades cotiás que acompañan a cada persoa: “Hai ilusións e esperanzas. Tamén hai medos e tranquilidades en cada un de vós, nas vosas familias, na nosa situación na que estamos a vivir cada un de nós cada día”. Convidou os presentes a vivir cun “corazón eucarístico” a complexidade do mundo actual, destacando que “a Eucaristía é memoria dese amor tan grande que necesita ser proclamado, mostrado, amado e acollido”.

Artículo anteriorCONFER Galicia celebra medio siglo de compromiso con la vida consagrada y el servicio a la sociedad
Artículo siguienteDª Laura Ruiz Roca. Vicedelegada episcopal para la Infancia